Çaste poetike me poetin ; Ymret Reshiti

Gjeth i vetmuar

Çaste poetike me poetin ; Ymret Reshiti

————————–

Desha të bëhem yll
Të shoqëroj netëve plotë vetmi
Por nuk më pranoi qielli
Desha të bëhem varkë
Të shpie në ishujt ku s’ka shkuar njeri
Por nuk më pranoi uji
Desha të bëhem lis
Të lëshoj rrënjë në zemrën tënde
Por nuk më pranoi dheu
Mbeta gjeth i këputur
Që më lag shiu
e më thanë dielli
Pa stinë e pa ylber
Gjeth që më bartë era
lart e poshtë globit
Pa cak e pa adresë
Ashtu, si një lypsar
Si një i pastrehë
Bredhi derë më derë
Kësaj bote vetmitare
Askush s’ma hap derën
Askush s’më fton brenda
Mbeta gjeth i vetmuar
Që gjithkush t’më shkelë.

Ymret Reshiti