Çaste poetike me poeten:Brixhilda DEDE 

E TASHMJA GREMISET, NDËRTUAR TË ARDHMEN

———————————————————————

Zbrazëtia vakum e tè tashmes ndjek gjurmët e sè ardhmes,

Si një demon mantelesh tè errèt ferrit tè çon.

Ndërsa ka perëndim, ka lindje.

Kryeneçe , si sfide besueshmërie trurin viral përhumbën nè

ekuilibrin e qetësisë shpirtërore.

Lidhi fijet e zemrës me tè mijat.

Ndërsa gjaku im nè arteriet e tua tè kullojè shuar iluzionet e vjetra,

Pafajësisë ti kthehemi.

Te pres,

aty ku asgjë nuk ekziston veç rahjes sè zemrës dhe puthjes sè kurmit kaltërsive