Çaste poetike me poeten; Mira Zaho MËHILLI

Nuk ndalet

————————–

Agut të mëngjesit,

dielli dritën shkrep,

qetë e shtruar koha

në rrjedhën e vet.

Ecën, shëtit, rend,

nxiton zë fluturon,

çapitur rrokullimash,

rrëmbyeshëm turfullon.

Vizitor i përkohshëm

ekzistencës s’ndalet,

fortesash përplaset

rrëzohet, rënkon, qahet.

Mbi rërën e lagur,

gjurmë krijon e fshin,

tretet lot’ i dhimbjes,

gëzimit malet ofshëtijnë.

Ecën, ndryshimin prek

përjetësinë beson,

diku një pragu çlodhet,

sërish zë vrapon.

Shkallë ngjit e zbret,

lartësinë synon,

zhgënjimit humbet

e koha, në rrjedhën

e vet përsëri vazhdon…

Mira Zaho Mëhilli

/www.QendraPress.com/