Çaste poetike me poeten; Sanie Tushi RROKAJ

Dashuria si pranvera .

—————————–

Si vala e detit është dashuria

Që flet në fillim lehtë ca fjalë

Shpërthen furishëm e nuk ndalet

Thur ëndrra që kurrë si ke parë .

Dashuria është si pranvera

E ç’do brezi që çel përherë

Në mbrëmje kokën lartë e mba

Vështron hënën në dorë ta sjellë .

Thur ëndërra që kurrë s’i ka parë

Vështron yjet e mërguar

Me fjalë të ëmbëla ngroh zjarr dashurie

Me dorë yjet i ka zaptuar .

Dashurinë se mbyll dot me kod

Dashurinë se mbyll dot në kafaz

Askushë nuk mund ta izolojë

Ajo të ndjek në ç’do hapë nga mbas .

Ajo rri zgjuar bashkë me yjet

Në ëndërr të prish gjumin e thellë

Ajo të bën me lotë apo lumturi

Është edhe fllad i butë në pranverë.

Dashuria është edhe për jetën

Ta duash dhe ta admirosh atë

Është edhe dashuria njerëzore

Për fëmijët strehë e ngrohtë përgjithnjë .

Të shkruash dashurisë për botën

Për fëmijë të pafajshëm me sy plot dritë

Për dashurinë e pa reshtur

Ëndërr e bukur e pafajësisë .

Në ç’do rrugë të largët që hedh

Vështrimin e hedh larg në largësi

Kur fjalët burojnë si magji e vërtetë

Me gjithë shpirë u fal dashuri .

/www.QendraPress.com/