Çaste poetike me poeten:Arta ZAJMI

TE BESOVA

———————–

Ne vazhdën e ditëve mendova,

Dashurinë e çiltër ,plot ndjenja,

Zgjuar ne folenë e kujtimeve,

Çastet me ftuan ne emblemën e fshehur,

Kapërdiva brengen e sforcuar nder vite,

Për ta dremitur atë ne te bukuren stine.

M u shfaqe aq ëmbël ,me një mprehje ,

Qe krekosur mban te pathënat ne gji.

Ne kalldrëmet e sheshit ecje plot jete,

Ne ironinë e ditëve shprehe pak dashuri,

Sa shume te dehte aroma e trëndafilit,

Buzëmbrëmjeve e shijonim te dy .

Ere e lehte shpërqendrohej me tej,

Ashtu sikurse mendimet tona kaotike.

Shume fjale zemre buronin nga dashuria

Te besova ty ,o njeri mire,

Sot kur babëzia fle si ujë ndotur i kohës,

Dashuria qe e forte,i ngjante gurit,

Pothuajse edhe heshtjen e thyente ne çast,

Dhe fjalët ngrinin për t i rrëfyer sfidat

Përgjatë kohës u ndeshem me kontradiktat ,

Shume pak njerëzi me pabesi.

Ne këtë shteg te dy përqafuar,

Prisnim agun e një fillimi te ri,

Te besova për çdo kaptine te kaluar bashke,

Sikurse një libër ne faqet e tij,

Me lexove ti mua e unë ty.

Sa shume te besova…

Ëndrrat tona i bëmë realitet,te dy,

Andaj s gabova qe te besova,

Se jetën tone e thurrem bashke,

Ne kornizën e saj e lumtur me ty.

Te besova,e lumtur vazhdoj te besoj…

/www.QendraPress.com/