Çaste poetike me poeten:Laureta MALAJ

NJË DRITË QË S’SHUHET…

————————————–

E doja unë lindjen e diellit.

E prisja çdo ditë, pa durim .

Ndonjëherë kur vonohej të dilte,

më kapte një melankoli, një trishtim!

Dhe kur vinte ,shpejt perëndimi,

nuk doja aspak ta pranoja .

Kur zhdukej kaq shpejt në errësirë

unë vazhdoja me ngulm ta kërkoja .

Edhe pse errësira e kish zaptuar,

ngadalë filloi që të zgjohet .

Duke hapur prapë rrezet e tij,

filloi prapë toka që të ngrohet .

/www.QendraPress.com/