Çaste poetike me poeten;Abide Peci GASHI

KUR MENDOHEM

—————————–

Gëzimet për mua,

ishin të rralla,

Gjatë udhës jetë ,

kur po udhëtoja,

Premtimet e të tjerëve ,

më mbetën përralla,

Kudo që shkoja,

zhgënjimet i takoja!

Qendra e botës ,

nuk më joshi kurrë,

Më shumë një kënd të saj ,

doja të e gjeja,

Në stinën e blertë , e sodisja

çdo lule,

Prej të gjithave njërën ,

më shumë e pëlqeja!

Në vendlindjen time ,

kur shkoj kohë pas kohe,

Shohë se shtëpia ,

ka mbetur e njëjtë,

Arsyeja që mërzitem,

mungesa e prindërve,

Dhe njerëzit ,

që kanë ikur në kurbet!

Mbrëmjeve kur iku ,

në shtrat për të fjetur,

Lutem tek Zoti ,

të më jep kurajë dhe fuqi,

Ngushëllimet e mia ,

tek lutjet i kam gjetur,

Shpresat më mbajnë gjallë,

në folenë ku pres njerëzit e mi!

/www.QendraPress.com/