Fryma poetike e së mërkurës me poeten:- Asja MULGECI
DASHNI PËRTEJ VDEKJES
———————————-
Babë, erdha sot te shpija jote ,
gjysëm shekulli mbshjellë mallit
t ‘paananë,
erdha babë, t ‘folat, t’perkdhela me mall
pllaks s’mermertë…
heshte siç e heshtun asht vdekja,
ashtu palue dheut t’zi nuk bzanë …
Qysh e vogël ndijsha se m’mungon dicka,
m ‘dukej vetja shpirtcungueme,me nji krah…
n’roga t’bors ngajsha vrap,
me prekë token me kambë,
pa e dit se ti prehesh dheut t’saj ngarkuem randë,
e zeza e pashpirtë, s’u ndie kurre n’faj
që ftohtë t’i mbylli sytë …
Asokohe krejt ndryshe, ku t’ verber ndiheshim
me sy n ‘balle, shurdhmemec n ‘padituni,
Njatëherë stinet stinojshin me krenari
dimni kish burrni, na u ngërdhucke pa tutë n ‘sy…
Praverash sa cilke sytë, turrit ia marrsha
nër livadhe e ara..
njajo gonxhe ma e para që nxjerrke krye e
kputsha me ta pru ty, un bijez jotja, flokarta …
Nana, oh tetana m’i ka kallxue,
masi jam madhnue,isha shum e vogël
sa jam krejnue me ciltërsi fmije,
me njato tuat ojna dashnie…
Nuk di a ma shum kam kndue a vajtue
njatij shpati,prej vorresh pushtue,
ti nuk ishe me mbshtet supit tand ,
as me m’pa tuj u rritë,
as kur belbzova s’ pari o nanë
babë s ‘msova kurrë me thanë
Ç’padrejtsi, dënim i randë
vetgjygjsi e fatit qysh n ‘vegjli
nuk m’msove me t ‘dasht…
ani se kjo ndjenjē u rrit me mue
e tash kaq shum t ‘due,
Ndjenj që djeg zgurit si kashtë
pa mujt me t’prekë a’t nur…
dashni që rron përtej vdekjes,
nuk shuhet kurrë,
deri sa shpirtnat tanë t’bahen bashkë!
/QendraPress,com/
