Pse programet politike nuk publikohen në gazeta?- Shkruan; Gëzim AJGERAJ- shkrimtar me famë botërore dhe analistë

Pse partitë politike dhe politikanët në Kosovë, nuk i publikojnë programet e tyre në gazeta?

A ka tendenca që në rast mosrealizimi te atijë programi, mos të ket gjurmë të shkruara?

Partitë politike dhe politikanët në Kosovë nuk i publikojnë programet e tyre të plota në gazetat e shkruara (apo edhe në media të tjera me qasje të lehtë) për disa arsye kryesore që lidhen me preferencat e publikut, ekonominë e mediave dhe strategjinë e tyre të komunikimit:

Pse programet politike nuk publikohen në gazeta

Rëndësia e Zvogëluar e Shtypit të Shkruar

Gazetat tradicionale të shkruara kanë një tirazh shumë të ulët dhe një lexueshmëri të kufizuar në Kosovë. Shumica e qytetarëve i marrin informacionet nëpërmjet:

Mediave Online/Portaleve: Këto janë burimi kryesor i shpejtë i lajmeve, por shpesh dominohen nga artikuj të shkurtër dhe nga lajmet e ditës, jo nga analiza të thella të dokumenteve.

Televizionit: Debatet, intervistat dhe reklamat televizive ofrojnë ekspozimin më të madh masiv.

Fokusimi tek mesazhet e shkurtra dhe lideri

Partitë politike priren të përqendrohen tek mesazhet e shkurtra, tërheqëse dhe emocionale që përcillen lehtësisht nëpërmjet spoteve televizive dhe postimeve në rrjete sociale.

Një program i detajuar është një dokument i gjatë dhe i thatë; botimi i tij do të kërkonte shumë faqe dhe shumë kosto në gazetë.

Shumë parti në Kosovë janë lideriste, ku fushata sillet rreth personalitetit dhe karizmës së kryetarit, duke e lënë programin në plan të dytë.

Përdorimi i Platformave Online

Kur partitë dëshirojnë të jenë formale, ato zakonisht e bëjnë programin të qasshëm vetëm në faqet e tyre zyrtare të internetit ose në formë PDF-je, ku audienca duhet ta kërkojë vetë.

Kjo shërben për:

Legjitimitet: Tregon se partia ka një program (edhe nëse lexohet pak).

Kursim Kostosh: Eliminon nevojën për t’u paguar mediat për botim të gjerë.

Çështja e llogaridhënies: Frika nga gjurmët e shkruara

Lidhur me pyetjen nëse kjo bëhet me qëllim që të mos ketë gjurmë të shkruara në rast mosrealizimi, përgjigja është se kjo është një tendencë e mundshme dhe një shqetësim i madh i analistëve:

Një hipotezë shumë reale

Kur programi publikohet si një dokument i thatë në fund të një faqeje interneti ose vetëm përmes deklaratave gojore, partia fiton fleksibilitet dhe më pak llogaridhënie (accountability).

Mungesa e krahasimit publik:

Nëse programi nuk është në duart e çdo qytetari (siç do të ishte në gazetë), është më e vështirë për opozitën dhe median që të krahasojnë direkt, pas 4 vjetësh, premtimin e shkruar me realizimin faktik.

Referimi i Vështirë:

Një faqe interneti mund të ndryshohet apo programi mund të hiqet fare lehtë pas zgjedhjeve. Një artikull i botuar në një gazetë (që ruhet në arkiva) shërben si një dëshmi e pakontestueshme e asaj që është premtuar.

Evitimi i premtimeve specifike:

Shpesh, partitë preferojnë të japin premtime të përgjithshme, si “rritje ekonomike” ose “luftë kundër korrupsionit”, në vend të objektivave të matshme (p.sh., “do të hapen 10,000 vende pune brenda 1 viti”). Këto premtime të paqarta nuk kanë nevojë të botohen në një tekst të detajuar dhe janë më të lehta për t’u interpretuar më vonë.

Në thelb, duke mos i bërë programet të qasshme dhe lehtësisht të verifikueshme në arkiva publike (siç janë gazetat), politikanët zvogëlojnë rrezikun e kritikës për dështimet dhe e bëjnë më të vështirë për publikun dhe median që t’u kërkojnë llogari konkrete.

2025/QendraPress/