Fryma poetike e së dielës me poetin:-Namik SELMANI
E varën Poetin
———————
Teksa puthadorët e Natës bënin festën e Gjakut
E Mal i Pikëllimës
Për të donte ta hidhte emrin në shpate të humnerta.
E kënga
Në një arkivol nderimi e mbajti bash në gurin e pragut
E ne
kuptuam se fjalën e lirë po e godiste thekshëm Heshtja.
2.
E vranë Poetin
Si të vrisnin një trup-lehonë që na jepte mëmësinë.
E Fyelli i Fjalës
na ngeci të gjithëve në fytin e çarë nga loti e dhimbja.
Ata, të Paemrit,
kalisnin kosa, thika, sëpata nga mbrëmja në agim
Në ugarin plisçarë
Farën e jetës e filizin e lisit donin të na e prangosnin ndër qelira.
3.
E Gjallica
Në agun e ri ia kish thanë Lumës kobin gjëmëzi të Mordit.
E Drini
Ia kish ruajtur me merak nëne një kordele Kujtese të bleruar
. E poetët e kombit
Nxirrnin nga arkëzat e tingujve ngjyra bajraku, ehon e klithmat e motmotit
Teksa mesnata kuksiane
Me melodi funebre hapte kanate me dhëmbë e duar shtrënguar.
4.
E varën Poetin
Si një pendul hyjnor që na tregon kaherë kahjen e Kohës
Ani pse
duart vrastare Tualetosen ende në humbëtirat e mbjella me parfum Harrese
Një amanet i pathënë poeti
Nuk mund të heshtonte mes krakërimës së korbit.
Një ëndërr lirie
S’mund të mbaronte me një litar të lidhur në një tavolinë zgafelle.
5.
Me një tundje litari
Trup i Poetit belbëzonte plot kreni fjalët e pathëna.
Luma,
Bushtrica e Kosova Përzhisnin zemrën në atë mesnatë, në gusht.
E varën poetin
Bash si të varnin Bjeshkën me borë, me lule e kroje ujëargjenda.
Si të sillnin
drejt nesh Vetë Shkretëtirën e Besimit te liria, në një zjarr të prushtë.
6.
Kolovitej
mes kaltërsisë njaj trup i pajetë, në litarin kombshtrënguar.
E dielli
Tragjikshëm e fshihte fytyrën nga dhimbja dhe derti.
E Kolesjanit
I shtoheshin palë rrudhash në ballin e gurëzuar.
Një këngë majekrahu
Si një piskamë zemrash merrte rudinat për Rilindje Poeti
E varen poetin..
/QendraPress/
