Çaste me poeten ;Xhemile Adili
PËR NJË ÇAST
Ishim në palë të reve
çasteve mes njohjes
yjet vezullonin buzëve të çara
Sa shekuj ka jeta!?
sa matje ka koha!?
U njohëm të ndrojtur
në gërshetën gjetheve të blerta
vetëm një shikim në bebzat e thella
Ah, sa diell kishim në shpirt
ndritjeve të dejve
prush, digjej nata
atë çast presim…
pastaj le të digjen retë, yjet
të bie si kometë
