E mërkura poetike me poeten;-Irena BIDA

Bukuria e Korçës sime !

Këmbanarja e dashurisë ,

bie dhe zgjon dëshirat në muzg.

Shpirti i artit del në sipërfaqe të gjërave

dhe shpalos pushtetin e dritës.

Nuk është Parisi ,

as ndonjë qytet tjetër ,

të ngjashëm, për nga kishat ,bukuritë ,

me ndonjë vend ,

të metropoleve qytete .

Është Korca ,

Dashuria jonë e pazëvendësueshme ,

E paharruar ,

dhembkë e shpirtit …

E kështu Korça ime ,

mbështjellë me aromë dëshire,

balsam për shpirtrat e etur,

është qyteti nazik i fisnikërisë .

Vjen i bukur në sytë tanë ,

e adhuruar për çdo korcar.

Ti ngrihesh madhështore ,

të hijeshon Morava ,

Kryqi i shenjtë , në ballin tënd ,

të stolisur me gjerdan yjesh …

Sa vite kanë rrjedhur ,

Korça ime ,

që shpirti të mban brenda tij

dhe jeton çdo ditë ,

me kujtimet dhe dashurinë

tënde të pashlyer.

Kalojnë si në paradë ,

bukuritë dhe krenaritë e tua .

Ato janë historia jote .

Qyteti i shkollës së parë shqipe ,

që të ka nxjerrë në ballë .

Korca ime e mirësisë ,

djepi i kulturës dhe dijes .

Arkitektura jote e veçantë ,

që të ndan ndër shoqet , më e mira .

Të kanë zili o Korçë

dhe unë krenohem, me bukurinë tënde.

Ngrihet madhështia jote ,

Katedralja krenari dhe bukuri,

tek zemra jote Korçë ,

tek i Panjohuri Ushtar ,

ku sheshi mban emrin e tij.

Pasuar nga motrat e saj,

në atë kodër të Shën llisë

Dhe tjetra në këmbë të kësaj kodre ,

në hyrje të Parku Rinisë .

Sa blerim shoh tek ky park,

përkarshi stadiumi Skënderbe

dhe para tij, fantastik dhe kryelartë ,

monumenti i heroit kombëtar.

Shumë aromë ndjej,

i rrethuar i gjithi , me bli ,

qyteti , me bukuri .

Hijeshi ngado

dhe tek Bashta Themistokli

e tek e shenjta Shën Mari .

Mrekulli syri ngado sheh,

nuk kam, nga ta nis e ta mbaroj.

Je e gjitha madhështi,

me rrugicat e kalldrëmta ,

që mbajnë brenda , kujtime e histori…

Në mes tyre do të shohësh

dhe të shenjtën Mitropoli .

O i bukuri qytet i Perëndisë ,

që kaq shumë të ka bekuar .

Vij rreth teje dhe shikoj ,

Shëtitoren Republika .

Sa ëndrra dhe dëshirë më zgjon ,

këngët e serenatave të këndoj.

Si askush je, moj Korçë ,

me flamurë në ballin tënd,

Atje tek Pedonale ,

më ngjan, si qytet Evropian .

Më lart prodhohet , Birra jote ,

që të shton krenaritë .

Ta provoj një birrë prej Korçe ,

në mes të ajrit jashtë , tek Panda ,

të më hapen mushkëritë .

Kënaqësi e kohës së shkuar ,

që më ngjall gjithë nostalgjitë ,

e qytetit të bekuar ,

ku kam ndjerë të vërtetën dashuri.

Jam dashuruar me ty moj Korçë…

Dashuri e praruar ,

në kujtimet e magjishme ,

nuk ka kurrë të perënduar.

Përqark vjen gjithë fytyra jote ,

kultura e qytetit të aristokracisë .

Do me vinte mirë o Korçë ,

të shikoja sot dhe zanatçinjtë ,

gjithë trashëgiminë dhe traditën ,

që ta fshinë nga historitë …

Ishte veçantija ,që të njihte ,

bashkë me qeflinjtë ,

që këndonin me kitarë ,

serenatat e dashurisë .

Nuk le paharruar

edhe vendin e kurbetllinjve ,

Lëndinën e lotëve , mallëngjimin

dhe plagën e shpirtrave të mërguar.

E bekuara Korça ime ,

Dashuri, në zemrën time !

Dashuri e të mëdhave dashuri !

Mall , që më zjen në gji .

E përvëluar , e përmalluar

tek Ti , do të vij një ditë ,

me dëshirë , plot dritë …

/www.qendrapress.com/