Çaste poetike me poetin;-Sabit RRUSTEMI

KUR SHKUNDEN BLIJTË MIDIS PRISHTINËS

————————————

E kuqja harxhon sekondat e fundit

ndezet e gjelbërta

Hapat nxitojnë drejt pjesës më të bukur të ëndrrës

nën ombrellat bleroshe të blijve

aty midis Prishtinës

Vjeshta e shirave ndalet përpak

Një puhi a simfoni nëpër faqe gjethesh

vallëzon si imja dashuri

I vetëm po eci

si dikur drejt Teje

aromë lulemaji

Kur shkunden blijtë midis Prishtinës

si kujtesë e rilindur

m’i mbyll sytë prej pas shpinës

Je Ti

e vonuara ime e paharruar

sa të kam dëshiruar

Rigon mbi mua përmes blijve

e flatron hapësirës

shlirë si këto gjethe

Liromi sytë

lermë të kthehem kah Ti

të të pres në duar

siç i pres tash këto gjethe

Po shkunden sërish blijtë midis Prishtinës

për t’ ma falur dhe pjesën tjetër të ëndrrës

( 1 tetor 2013)

DASHURITË E MËDHA S’THUHEN ME FJALË

———————————————————————

I kthyer kah hyrja

ardhjen tënde dua ta zë përmes syrit tim

tek hapëron nga ajo lagje ndjenjash të djegura

Bari që ka nis të njomet

ajo rreze që t’ndritë fytyrës

nëpër cepa sysh skutlohet

Si mjellmë e zezë kohe zgjatë qafën

e unë dridhem stinës që afrohet

Për mungesë liqeni t’i fali sytë

Me maje gishtash

përmes të prekurash miklimesh

hyr në mua

Gjatë kam pritur

vonesat tona për t’i shlyer

Zhgënjehem ende pa m’u afruar

Ajo floknajë e dendur dëshirash

duarsh e pashprishur

është prerë

E unë si të të zë

në grusht përjetshëm të të mbaj

Kjo e përkohshme s’ikën pa e shpërfaq atë që ndjej

Brengave tua e malleve të mia

sa ëndrra ndizen e fiken

të eturat buzë nuk nisen

Ti pret Gjogun e bardhë

për t’i shprushur të fshehurat e mbetura

E Princin që t’digjet para syve nuk e sheh

Në qytetin që s’bëhet me lum

dashuritë e mëdha s’thuhen me fjalë

28 shkurt – 1 mars 2017

/www.QendraPress.com/