Çaste poetike me poeten;-Moza SHEHI

Të dashura gra!

——————————

Gëzuar festën, anë e mbanë vendit!

Ju përshëndes me poezinë, Jam dhe unë një grua

Edhe unë jam një grua

Kurr mallkimin nuk e dua

Çfar do të them janë e vërteta

Dua jetën më t’merron vdekja

Dua t’jem si një ëngjëll

S’më pëlqen të jem djallë

Si t’më vijē jetën e marrë

Përse Zoti mua m’zgjodhi?

Të gjithë barën n’sup ma hodhi

M”tha: ” ti je zëvendës i imi”

Mbashtro jetën nga fillimi

Dua të jem për të tjerë mësimi

E fikë zjarrin me ujë t’kulluar

Mësoj veten t’jem e duruar

S’kam dëshirë të nxjerr vrerë

Zdua urrejte nga të tjerë

Ëmbëlsi e kam fjalën

Qesh e tillë e të mbetem

Mesë njerëzisë dua të tretem

Jam mbështeje e çdo krijese

Flasë me zemër e fjalë bese

Dua heshtjen ta përpijë

Fjalët e rënda i mbaj në gji

Zhurma kur nuk më pëlqeu

Brenda heshtja më mbërtheu

S’më pëlqeu kurr tradhëtia

Dhe pse brenda fle mërzia

Jam e bukur e shëmtuar

Kështu njerëzit m’kanë duruar

Dua te jem si shtojzavalle

S’di pse ndjehem kaq krenare!?

Here herë, turfulloj si furtuna

Se ashtu ma deshti puna

Po i drejtohem seksit tjetër

Mos i dukem plaçkë e vjetër?

Emër burri mos bën gafa!

Se për ty gruaja është qafa

Bën e ç’bën çfar nuk t’bën

Të gjithë jetën ta çonë dëm

Jam mjalti i fëmisë

Jam regullatore e shtëpisë

Jam çelësi i dashurisë

Jam si deti që s’ka dallgë

Por të tjerëve, s’ju hap plagë

Dëshirë kam jetën t’ëmbëlsoj

Jam e zonja, po të dua të sfidoj

Hë si jam a s’më thua?

Unë e kam emrin grua

Mbjellë e rris me k’to duar

Mirë e keq kështu kam jetuar.

/QendraPress.com/