Çaste poetike me poeten;-Moza SHEHI

Të dashura gra!
——————————
Gëzuar festën, anë e mbanë vendit!
Ju përshëndes me poezinë, Jam dhe unë një grua
Edhe unë jam një grua
Kurr mallkimin nuk e dua
Çfar do të them janë e vërteta
Dua jetën më t’merron vdekja
Dua t’jem si një ëngjëll
S’më pëlqen të jem djallë
Si t’më vijē jetën e marrë
Përse Zoti mua m’zgjodhi?
Të gjithë barën n’sup ma hodhi
M”tha: ” ti je zëvendës i imi”
Mbashtro jetën nga fillimi
Dua të jem për të tjerë mësimi
E fikë zjarrin me ujë t’kulluar
Mësoj veten t’jem e duruar
S’kam dëshirë të nxjerr vrerë
Zdua urrejte nga të tjerë
Ëmbëlsi e kam fjalën
Qesh e tillë e të mbetem
Mesë njerëzisë dua të tretem
Jam mbështeje e çdo krijese
Flasë me zemër e fjalë bese
Dua heshtjen ta përpijë
Fjalët e rënda i mbaj në gji
Zhurma kur nuk më pëlqeu
Brenda heshtja më mbërtheu
S’më pëlqeu kurr tradhëtia
Dhe pse brenda fle mërzia
Jam e bukur e shëmtuar
Kështu njerëzit m’kanë duruar
Dua te jem si shtojzavalle
S’di pse ndjehem kaq krenare!?
Here herë, turfulloj si furtuna
Se ashtu ma deshti puna
Po i drejtohem seksit tjetër
Mos i dukem plaçkë e vjetër?
Emër burri mos bën gafa!
Se për ty gruaja është qafa
Bën e ç’bën çfar nuk t’bën
Të gjithë jetën ta çonë dëm
Jam mjalti i fëmisë
Jam regullatore e shtëpisë
Jam çelësi i dashurisë
Jam si deti që s’ka dallgë
Por të tjerëve, s’ju hap plagë
Dëshirë kam jetën t’ëmbëlsoj
Jam e zonja, po të dua të sfidoj
Hë si jam a s’më thua?
Unë e kam emrin grua
Mbjellë e rris me k’to duar
Mirë e keq kështu kam jetuar.
/QendraPress.com/