Çaste me penën e artë të shkrimtarit :Gëzim Ajgeraj

ÇASTE TË VERDHA

Prapë stina e re si stinët tjera

Vjeshtës ngadalë po i bie floku

M’i duhet motivit një frymëzim pa Alpe

Të paktën vargun mos ta zë malli

Përse më ra sërish në fjalë Sharri

Paneli plot ngjyra e nostalgji

Janë ngjyrat e ylbereve

Pas shtatëdhjetë e shtatë bjeshkëve

Dhe gjethet e vjeshtës që flenë mbi kujtime

Më kthe o malli im më kthe

Orët e harrimit dhe motet

Po bien një nga një si fletët

E neve na mbyti harrimi Alpeve

———————————

ATA S`U KTHYEN SIVJET

Strehëve të mallit u lëvarrën kthimet

Ylbere largësish u ngritën ëndrrat

Motmoti i Kovidit mbylli gardhiqet e Evropës

Zhgënjimit digjet bukuria e stinës

Malli i mbyllur kafazeve të largësive

Zogjtë e degdisur s’u kthyen strofullit sivjet

Kullave mbetën mbyllur pritjet

Merimangat i dubluan mburojat te porta

Oxhaku i pikëlluar pikon blozën e mungesës

Ata s`u kthyen me verën sivjet

Mbetën ëndrra pritjes diku larg

Deri në ditën kur Korona të jetë harruar