E diela me poeten; Liliana Gega
Kërkova për ty! *************
Neper qytet dal me endje mbi atë natyre panoramike
Kaloj aty ku shpirti im kujtoji ditët për te paren here,
Ëmbël si atëherë mu kujtua ne imazh atë pejsazh
Dhe shkoj si era farfuritur ngadalë
******
Eci neper rrugët qe mall me sjellin ,
Si atëherë kur ishin ndërtesa antike ,
Por sot janë ngritur qiell gërvishtëse,
Marramendje qe sjellin kënde e kate,
****
Oh ja ku je ,,, te kam kërkuar
Me dashurin ecja dhe te kërkova
Ishe aty tek e vjetra ëndërr qe me dha dashurin
Dashurin e zjarrte qe do ta mbaje ne zemër
*****
Prita dhe aty e gjeta ne harmoni
Me dha atë dashurin shpresën se humbi,
As un se humba atë qe vlerën e ka ajo dashuri ëndrrash
TË FLASËSH ME POET
*************************
Te flasësh me poet nuk mjafton te jesh admiral
Nuk mjafton te jesh me shkolle te larte
Dhe nuk është fare se sa gjuhe te huaj flet
Ata veç flasin një gjuhe ,gjuhen e shpirtit
*****
Te flasësh me shpirtin e tyre,
Mes metaforës ,
krahasimit fluturimit
Sistemimin e vargut e qepjes se germave te alfabetit
*****
Shkrimet ngjyrimet larmit e ylberit
Pas shiut stuhive e emocionuese e këngës
Dehja mes vjeshtës gjethesh te rena
Stuhitë qiellore zbresin si kambana
**********
Për një çast poeti fletë për vargëzimin
Të gjitha vargjet rrjedhin si fllad blerimi
I thjeshte ne nje bisede te dy shfletoje
Tek një kafe strukur atje tej ulur
*********
E dëgjoj me ëndje pasurin e shpirtit
Bisedat hapin dhe rrugët e labirintit
Nuk krenohet me emër se jam unë poet
Por shpirti i lexohet se vetë ai është poeti
Poeti ndër vite moshë nuk’ë ka
Nuk mund ti dallosh flokët se ç’gjyra ka
Pamja e tij në veshje apo ngjyra
Çanta me vete me letër e lapsa
***********
Muzën e mban si varkë të shpirtit
Lundron si anije me vela të bardhë
Fluturon si zogu i lire në shtegtim
Atje tej globit ku natën e benë ditë
Si merimanga thure shtëpinë ,poeti shkruan poezinë
