Çaste poetike të së shtunës me poten;Bukurie Buçpapaj

Mall që vargëzohet me lot…..

———————————-

Deti sot pak sa i trazuar

S’ka diell e ka vranësirë.

Megjithse s’mē ka penguar

Notoj mbi valê me plot dëshirë.

Pêrplasen dallgët në breg

Sikur janë tërbuar për çudi

Dielli sot i ka fshehur rrezet

Peisazhi ka marrë ngjyrë gri.

E apasionuar me kaltërsinë

detore

Me ujin e kripur me rërën e ngrohtë .

Muzika në sfond e bën madhështore

Këtë ditë shtatori që duket pak e ftohtë.

Kjo kohë disi po ndryshon vazhdimisht.

Doli dielli tek sa vargëzoj muzën në varg.

Mua nuk më pengon kjo asbsutisht

Vazhdoj notëroj mbi ato valë aq larg .

Mua më mjafton jam në timin atdhe.

Këto ditë më kujtojnë rininē e hershme.

Më merr malli për rërēn , detin e për këtë dhe.

Malli për vatanin tënd ngelet e përjetshme.

Ti je dashuri që mē fle mbi rreze

Brenda damarēve të venave të mi

Kam skalitur për jetė tē jetēve

Brenda shpirti e zemre : të dua

Shqipëri…..