E shtuna poetike me poetin:Qazim THAÇI 

A ka vend lamtumira në zemrën time?!

Pas shtatë bjeshkësh  dashuri.

E pas shtatë kreshtash lumturi.

A ka vend lamtumira në zemrën time ?!

Kur në gushtin përcëllues bëhet acar.

Kodin e dashurisë  keqas e nëpërkëmbë.

 Si ylli polar i netëve pa gjumë, e pa gjumë.

Ec e bëri vend lamtumirës në brafullim ëndrrash,

Për besën e lënë peng në një kosh mashtrimi.

E si ti  thuash lamtumirë dritës së  syve?

Kur mallin masin me lotin e valë e valë.

Bregdrinit nis këngën e kujtimit e më mundon harrimi.

Si vjeshta e zverdhur që numron ditët deri në dimër.

As besa e dhënë për Babën Pashtrik.

As harrimi për dhembjen e Pikëllimës.

Nuk e mund Unin për dashurinë e netëve pa gjumë

A ka vend lamtumira në zemrën time të ngrirë ?!