E premtja poetike me poetin ; Fejzi Murati

GJETHET NË PARK

—————————————————–

Një nga një shkëputen nga pema,

siç shkëputen ditët në kalendar…

Bien të lodhura!

Të trishtuara!

Pa gjak në vena!

I shkelin me këmbë,

i heqin zvarrë.

I dëgjoni tingujt që lëshojnë?

Përhapen dhimbshëm nëpër netë.

Herë duken si këngë,

herë duken si vaje,

herë të tjera prehen me heshtje që vret.

Shkretohet bukuria e parkut,

të lodh sytë,

netëve me acar drurët kanë ftohtë!

Era kapriçoze i torturon

e shiu i pështyn!

Mosmirënjohje marrin

kur ikin nga kjo botë!

 /www.qendrapress,com/