Fryma poetike e së premtes me poeten;- Adelina QARKAJ
O s’ka me mire se ne Mitrovicë
——————————————–
Ky qytet me flet ne heshtje
Ky qytet i gurtë i hekurt;
qytet lumenjsh plot krenari…
Jo s’është Gjirokastra e Kadaresë
por zemra ime e ndarë në kufi
Më ka mbajtur në supe ky qytet
më ka përkundur në djepin e durimit
Më ka lëmuar lehtas flokët e shprishur
kur jam fshehur plumbave nën hijen e blinit
Nuk kundërmon barut as tym…
Pushkës e topit u bën ballë
është trime bukuroshja ime
E gurtë e hekurt me gjak e larë
Më ka rritur shtatin ky qytet
më ka ndrit zemrën me dritën e meteorit
më ka shuar zjarrin e syve me freskinë e Ibrit
më ka fal emrin e bija e minatorit
Ky qytet më thërret vetë…
Saherë ik asfalteve të arnuara të tij
pluhuri i zhavorrit mbi kufijtë e ndare
s’ma zë’ frymën për çudi më fal fortësi
Ky qytet hijekristali e krenar
me ka vjedhur zemrën që në fëmijëri
me gur me gjemba me plot furtunë
prapë kam rënë me të në dashni
Me zjarr më flet me zjarr
në gjumë në ëndërr në rruge pa kthim
si turbulence shpirtin me lëkund
afsh i freskët i mallit tim.
Ky qytet më flet me heshtje
me ngjall frymën kur më ngec ne fyt
zemrës i shton tjetër refren
buçet jam malli e gazi yt…!
/www.qendrapress.com/
