Fryma poetike e së dielës me poeten;-Etleva PETRITI

Nostalgji vitesh

—————————

Qetësia e natës më çon diku larg,

Dhe mendimet i bredh si gjethet merë era

Një dritë e ndezur atje në një prag

Fëmijërinë ku shplodh mërzinë si ngahera,

Kërkoj në kujtesën Mosè zbuloj thesar

Gërmoj në vitet ku duken veç si shenj

Ato te bukurat i ruaj ndezur si pishtar!

Dhimbjet ti mare uji ti derdh në përrenj.

Kur vitet fillojnë tè lënë peshë mbi supe

Dhe malli djeg ëmbëlsisht pa e kuptuar

Sikur. Ajo pema qindra vjeçare më tutje

s’flet!! Por trungu tregon diçka i lënduar .

C’kuptim do kish dita pa natën me yje

Veç gjumit dhe ëndrrat mbanë zgjuar

Ti shkon ku do né male, kodra, e pyje

Me dritën e hënës që mbart legjenda

në duar.

Etleva Petriti

/www.qendrapress.com/