Fryma poetike e së dielës me poeten;-Etleva PETRITI
Nostalgji vitesh
—————————
Qetësia e natës më çon diku larg,
Dhe mendimet i bredh si gjethet merë era
Një dritë e ndezur atje në një prag
Fëmijërinë ku shplodh mërzinë si ngahera,
Kërkoj në kujtesën Mosè zbuloj thesar
Gërmoj në vitet ku duken veç si shenj
Ato te bukurat i ruaj ndezur si pishtar!
Dhimbjet ti mare uji ti derdh në përrenj.
Kur vitet fillojnë tè lënë peshë mbi supe
Dhe malli djeg ëmbëlsisht pa e kuptuar
Sikur. Ajo pema qindra vjeçare më tutje
s’flet!! Por trungu tregon diçka i lënduar .
C’kuptim do kish dita pa natën me yje
Veç gjumit dhe ëndrrat mbanë zgjuar
Ti shkon ku do né male, kodra, e pyje
Me dritën e hënës që mbart legjenda
në duar.
Etleva Petriti
/www.qendrapress.com/