Çaste poetike me poeten:Meri BO

Shpirt i pafund!

——————————-

Si m’u zvogëlove kështu, o det

dhe një oqean të tërë

kërkon të gëlltitësh ?!

Sikur bën një hap pas

për të marrë vrull

e oqeanin të përpish!

Jam notarja-sirenë

e më pëlqen të humbas e vetme

në pafundësinë tënde,

të ëndërroj përtej horizontit tënd

e të fundosem e të mbytem

që frymë të marr nga fryma jote.

Dikur

isha flluskë e parëndësishme

e u gëlltita lehtësisht nga vala jote e egër.

Sot, si u bëra kështu, e plotë

e ti hyre në mua

e unë – midis strehëzave

të shpirtit tënd

ku mësova të notoj!?

Qetësoi ujërat e më tërhiq lehtë,

në daç në breg,

në daç në thellësi,

pastaj më jep një shtytje të fortë

dhe me ngri lart.

Egërsohu në daç

e më zhduk me valën tënde të egër,

dërgomë Poseidonin e zemëruar

e goditmë në ballë për të më hapur një sy

e bëmë Polifem,

pasi të mitë m’i nxorre të dy!

Nuk kam frikë nga ty, Poseidon,

nuk të kërkoj ndihmë, as dua të pikëllohesh!

Do luftoj dhe,

nëse mbijetoj e ia vlej,

brenda humbellave të shpirtit tënd

do gjej lirinë!

/www.QendraPress.com/