Çaste poetike me poeten;Korça BIBJANA

O njerëz..

——————-

Oh sa strehëza ruan kjo mendja ime

Sa eksploro duhen,

për të zbuluar “reliket” çmëndurore?

Dryni ndryshket,

enigma bluhet nga nofulla mokre.

Dhimbje të pathëna

plazmojnë plagët në torturë..

Sa vlen mësimi për paqen!?

Vetëm kur shoh

sy’pëllumbash e turtulleshe, nis

të përmendem

Lumë dhimbjesh…ikin nëpër lumë

A duhet t’i them të pathënat,

apo ti lë jetime,t’i përtypi uria e vjeshtës

O syri hënës që ikën lodhur;

kush mbjell e lë pakorrur kaq frikë..?

Marsi buis nga çeljet..,

korja e tokës plasaritet nga lulëria…,

rrezet diellore ringjallin të”burgosurat”,

pastaj rinisin vallëzimin..

Si vesë e argjende

shkrin pikëllimi nënqeshjes sime

Velur frymë…rinis të bukurshkruaj

gjërat e lëna pěrgjysëm..

O njerëz,o miq zemre,

ç’burgosni brengat e “pafajshme.!?”

/www.QendraPress.com/