E mërkura poetike me poeten;Anila KODRA

NË ÇDO 8 MARS

——————————-

U nisa nëpër ëndërr të vija tek ti,

Çuditshëm ti më kishe dalë përpara!

Më pyete si e trembur :- ku vete moj bijë?

Mos të kanë thënë, se unë jetoj në ara ?

S’të fola atë çast, veç qëndrova në vend,

U tremba, u ndjeva si e vetme në mes pyjesh,

Jam larg the, e për ty këtu nuk ka vend,

Se, jetoj në qiell, më gjen në mes yjesh .

Dhe dola në dritare nga qielli vështrova ,

Me shpirtin në delir se ndoshta të shoh ty ,

Si të vërtetë atë çast ëndrrën e jetova ,

Ca stalagtite loti më ngrinë nëpër sy.

Dhe s’munda dot moj nënë të të them gëzuar,

Ashtu si çdo vit festën të ta uroj ,

Ti qiellit pa re, pranë Zotit ke shkuar,

Zemra një ahhh të zgjatur, atë çast lëshoi.

Sa fjalë kam o nënë që dua të ti them,

Sa të tjera fshehur, në sepet të shpirtit rrinë ,

Dhe se di o nënë , vallë ti a e ndjen?

Malli dhe dashuria, tek ti a mund të vijnë ?

E prap , një psherëtimë me gulç më del,

Tek shoh që edhe nata largohet e qetë,

Shkon duke përshëndetur me dorë, mbi zabel,

Më thua, të kisha gjënë më të shtrenjtë në jetë.

Feksi mëngjesi e sot më gjeti zgjuar ,

Tek prisja këtë ditë, të të uroj ty mbretëreshë,

Pash përsëri nga qielli, të mos shkoje pa të uruar,

TI NË ÇDO 8 MARS , pranë meje gjithmonë do të jesh .

/www.QendraPress.com/