Fryma poetike e së mërkurës me poetin;Ragip GJOSHI

ELEGJI PËR QENIN E STANIT

1.

Mbi kreshtet plisbardha

Dhe mbi Bjeshkët e Nemuna

Nëpër errësirë, i doli nami një qeni

I doli zëri se ka guxim ta kafshoi ujkun!

Erdhi një ditë e re – këngë e re

Qeni vijonte që të leh egër

Qeni që leh,thonë nuk të han

Leh derisa i çirret zëri,

Thotë se do të sulet i tëri

Qeni po kerkon shokë

Më mirë një qen mik

Se sa një mik qen…

Një qen dikur shumë leshtor

Kruhet se ka nis t’i bie qimja

E kafshon gjithë trupin e tij

Ka frikë se do ta gjuajnë me gurë

Ai kafshon zgjebën dhe vetëvetën…

Thonë se,qeni keq ha qençe

Ai jeton qençe,qenërisht

Kafshon qençe e punon qençe.

Sillet qençe e kafshon dhe çobanin…!

2.

Këmishë të re po vesh pranvera

Shumëngjyrëshe, metaforë stine

Qeni i stanit vërdallët në udhëkryq

Natën, struket sikur do pushkatohet

I shqetësuar endet se do të vdes urie

Në një kodër të Kryeqytetit tim…

Qeni i stanit duket është tërbuar

Qeni i bariut s’bëhet qen kufiri

Qeni kotet,herë leh ,angullin,e kuit

Qeni deshiroi ta kafshoi ujkun

Por thellë në vete u bë pishmaxhi…

Lidhëni qenin nese do qen shtëpie

Le të bëjë jetë qeni e gjumë qeni

Le të han gjellë qensh …

Dhimshëm kuis qeni në oborr

Përdredhë bishtin n’hije stani

Kujton shkarravitjet e përgjakura.

Maleve ka nisë me shpërthy mugulli

Një qen qyqar mjereshëm leh koti

Ujku e qortoi qenin për ulurimë kobi

Lehja koti, thonë ndjellë fatkeqësi

Ky qen i biri qenit duket se është kastruar!

Qeni që dëshironte të dukej si ujk

Besonte se kudra,s’bën qen si ai

E dikush i tha qen bir qeni,bijë kurve…

Qeni, është zbutur, më i buti ndër shokë

Me një (pa)fytyrë, normal, prej qeni

Ai pati nisur të kafshon tinëz,qençe…

Me bisht nën këmbë iku,u struk

Në një fllad të premtimeve qesharake

3.

Rrëmujë e madhe këtë fillimstine

Duket e lidhën me zinxhir

Se ai u fut,në gojë të ujkut

E pyeten ujkun a ke frikë nga qeni

S’kam frikë,por se duroj dot kur leh!

Qeni duhet ta ruaj stanin e vathën

Qeni duhet të leh veç atje ku ha

Dridhet qeni fort, dridhet shumë

Nuk dijë ka të ftohtët apo nga frika

I thonë qen i pabesë,qenit të qenit

Qenit tregoji dikush shkopin…

S’ka stan pa qen

Por jo qen të rrahur

As qen që ndjellë kob

As qen me dhëmbë të thyer

As qen rrugësh …

Drenicë, më 20 mars 2024

/www.QendraPress.com/