Çaste poetike me poeten;Nexha REÇICA

E PRITA SHTATORIN

Më tha se do të vinte

në shtator

do t’më donte dhe

yjet do t’i kapte me dorë,

hëna do t’na bënte rojë.

sa gjatë e prita

me zjarrin e pashuar,

unë vërtetë e dashurova

aq çiltër,e padjallëzuar.

çdo natë e pritja

shtatorin e thinjur

se kur do të vij,

buzëqeshja si një fëmijë.

dhe kur erdhi shtatori

dallgë e gjarpëruar

pluhur i dendur,

ç’pshtjellim i zbrazur

e heshtje e tërbuar.

ishte mbështjellur

me gjethe të rëna,

të verdha,

ashtu si shpirti i tij

në ikje.

/www.QendraPress.com/