Çaste poetike me poeten;-Xhemile ADILI

ÇAST I LARTË

———————————

Po mbështillem me flakë dimri e akull vere,

në këtë vend sesi ka humbur logjika

e sesi po zhduket njeriu!

Një lumë i tërë nuk më freskon ballin,

nuk më shuan as dhe etjen,

shkrumb jam me mallin.

Kujtoj sytë e nënës, duart e rrugëve…

Kujtoj poezitë e para, kur para jush nxorra.

Kujtoj pemët, barin, bariun, bilbilat degëve.

Kujtoj gufimin si vullkan në gjoks, e hap sytë,

sa dua zjarrin e të të gjitha zemrave!

O perëndi, më ndihmo, të jem sa kodrat

e t’i bëj ballë ditës së bukur dhe natës së butë,

se janë për të gjithë të gjitha kaq të këndshme,

po për mua…rrahin erëra që ua di gjëmën!

O perëndi, bëj zërin e luleve, që njoh unë

dhe harkun e violinës të më përpijnë me sy!

/QendraPress/