E mërkura poetike me poeten:Valbona Pasha KORDHA

Ajo..

————————-

Ajo përflitet të tregoj për vete..

Madje dhe buzëqeshjen e fsheh.

Nëpër ëndrra ecën zbathur nga

bryma frike.

Ajo lule e përditshme që petalet ndrydh sforcuara si sythe të paçelur..

Kur qielli bëhet mozaik, psherëtimat e netëve ngrenë heshtjen.

Ajo fle dhe zgjohet grua

e bukur, e qeshur, e përlotur,

statuja e ngrohtë që ngjyroset me dritën që mba brenda vetes tek sa vjedh rrezet e para të diellit,

vesën e netëve të prillit,

ëndrrat e stuhishme që flenë në pragun e stinëve.

Ajo di të tregoj për filmin e fundit, romanin e radhës,

poemat e lashta sa dhe ninullat e gjyshes

Ajo është loti rrëshirës me aromën e gjethit në ripërtëritje, biologjike,

orgazmore në parajsën e përqafimit.

Ajo është drithërima optike që ngjeth lëkurën e butë të qiellit.

Harresa e sypaçelurëve tek sa ecën e nxjerrin prej indiferentizmit të syve.

Ajo e ndjen tokën,

nëpër ecje të lehta ngre kambanat e zemrës.

Ermimi i hijeve të kofshëve

Fik dritat e natës,

puthe blerimin e mëngjeseve

zbukuron ditën, muzgjet dhe ngjyen sërish penën në hënë për poezinë e radhës

/www.QendraPress.com/