Çaste poetike me poeten;-Lola SHEHI

NE TË DY

Nuk di në quhet ag, apo ende orë nate,

Përjashta ka zbardhur gjithsesi.

Anijet e ankoruara ngjajnë si pulëbardha të fjetura

Dhe deti zgjat krahët e m’pushton në gji.

Për fat, asnjë pushues nuk duket gjëkundi

Dhe them vetmevete kjo është magjia!

Më vonë do ta joshin me radhë vajza të reja

E s’di kush do m’djegë më shumë,

Rëra?

Apo xhelozia…!

Ndaj rrallë e vizitoj ditëve të verës

E adhuroj dimrit në ditët me shi

Bregu,

Skena gjigande pa spektatorë,

Aktorët,

Vetëm unë dhe ai!

As duartrokitje,

As xhelozi…!

/QendraPress/