Çaste poetike me poeten;Nasia Xhemalaj

UNË JAM SI ERA …

————————

Unë luaj me të se ma ka ënda,

siç do e luan era me gjethet,

i ngre në qiell e i vallzon ,

pastaj në tokë i lë të prehen.

Unë luaj me të se ma ka ënda,

siç era luan me valët në breg,

nga gjiri ja merr i bënë shkumëbardha,

dhe sërish në zemër ja kthen.

Unë luaj me ty se ngjaj me erën,

të drithërojë ëndrat , të lind diellin në sy,

të sjell dhe dimër me furtuna ,

kur ti më bëhesh pejsazh gri.

Unë jam si era majë Olimpit,

që zbres si fllad e të futem në gji,

dhe nën lëkurë të ngjall një flakë,

i fry me frymë si perënditë.

/www.QendraPress.com/