Çaste poetike me poetin; Dashnor GËRMIZAJ

MOS KE FRIKË KUR KE BESIM

—————————————————–

Është një kërkesë që nuk është e thjeshtë

Dashuria nuk do shkëmbime andrrash

Është ajo që e tërheq besnikëria

Ndaj njëri tjetrin janë

Si dy zogj të malit të dashuruar

Aty ku vlon zjarri i dashurisë

Qëndiset jeta zgjohet buzëqeshja

Grindjet xhelozia në mes dashurisë S’ka vend në shpirtin e butë të njerëzisë

Kur ke paqe ajo ta bën

Jetën të shëndetshme

Të jep puthje të ëmbël e të fal lumturi

Mbi t’gjtha këto është kurora e artë

Që quhet me emër Dashuri

Jetës I hap një dritare ku hyn rrezja e hënës

E arta lumturi brenda nesh

Simbolizon atë që jemi në të vërtetë

T’i ndriçohet jetën tënde dhe

Kush do që është pranë

Mos ke frikë kur ke besim

Se do të shkëlqejë si kristali

As qielli as yjet as deti dhe pafundësia

Nuk është me e shenjtë sa lumturia

Dashuria është si zogu që fluturon e fluturon

I lirë që nuk ka kufi as nuk ka pengesa

Dashuri e jetës ndjen dy zemra Bashkimin e mbushur si me lule kopshti

/www.QendraPress.com/