E marta poetike me poeten: Behare Daja KASA

Është dimër…

 ———————-

…dhe zogjtë që kanë ngelur, kanë ikur të flenë.

era e thatë u shpupuritet mes puplash,

e aspak nuk i lë të qetë.

është dimër

dhe fjala skutave të shpirtit është strukur.

druhet të ecë lirshëm mes gjuhës,

ka frikë se fryma i merret e zë edhe shuhet.

është dimër

dhe muret e ftohta po dridhen në heshtje.

cegma e egër u mbështillet rreth krahëve,

e më tepër ua shton zjarrminë dhe ethet.

 &   &   &

Mos më quaj të çmendur

——————————-

Mos më quaj të çmendur,

Pse bredh natën nëpër gjumë,

Nëpër pyjet me dëborë,

E me lisa degëshumë.

Mos më quaj të çmendur,

Pse kaq shumë dua lirinë,

Pse dhe grimcat e shpirtit tim,

Ia vesh reve fluturim.

Mos më quaj të çmendur,

Pse borxh zogjve u marr krahët,

E në gjirin tënd përplasem,

Që të strukem nga tallazet.

Mos më quaj të çmendur,

Pse vë vargjet buzë më buzë,

E me buzët e çdo vargu,

Shpirtin në çdo grimcë’ ta puth.

Mos më quaj pra të çmendur,

Sepse shpirtit të jam ngjitur,

Nëse më thërret në emër,

Katër pjesësh të përgjigjem.