Fryma poetike e së dielës me poeten:-Anila KODRA

GRUAJA ËSHTË BOSHTI I JETËS

———————————————

Një grua në shtëpi

Zoti e sjell si mrekulli .

Se nga buzëqeshja e saj

Çel mëngjesi si lule në maj .

Nga mirësia që ajo ka

Dita niset me sevda .

Mban në bark e rrit fëmijë

Një në duar e një në gji.

Për një nesër ardhmëri..

Më të madhen pasuri.

Qan ajo kur qan një fëmij

Dridhet kur dhemb trupi i tij.

Netë të tëra rri pa gjumë

Prap s’ankohet nuk bën zhurmë .

Vrap e vrap pastron shtëpinë

Pret , përcjell fis e miqësinë .

Te gatimi mban një dorë

Plot tryeza në çdo orë .

Lan , shpëlan dhe hekuros ,

Burrin rrugës e nxjerr si bos.

Duhen fshirë dhe ca oborre

Dhe fëmijën merr për dore.

Dhe pazarin e bën vetë

Sado e lodhur të jetë.

Nga trastat i zgjaten duart

S’beson kush sa lodhet vuan .

Kur lind vajzë hapet një derë

Si në dimër dhe në verë.

Thonë kur lind ajo qajnë trarët

Se ka një fat me hyzmeqarët.

Një grua në shtëpi

Kurriz këputur është gjithnjë.

Shumë lodhet e punon

Veç rrogën se shijon.

Lum kush lodhjen ja kupton

Dhe Zoti vetë e bekon.

Vajzë dhe motër është një grua

Të bëhet nënë Zoti e ka bekuar .

S”merr rrogë , por për hir të s’vertetës

GRUAJA ,NË DUAR KA BOSHTIN E JETËS .

Anila Kodra Kotroçi

/www.qendrapress.com/