Çaste poetike me poeten;-Katerina BARBIERI

Shpirti i poetes

————————-

Dita sot po më buzëqesh,

dhe më fal pak alegri,

muza ngjitet lart mes resh,

lule-vyer në yllësi

Me mall i këndoj atdheut,

nënës, vatrës, krejt Shqipërisë,

origjinës dhe Skendërbeut,

natyrës ,detit dhe dashurisë

Me plot ëndje dhe me mall,

i këndoj ,vashez së bukur,

hëna shkëlqimin e saj ndal,

humb e brishtë n’lëndin si flutur

Jam e çmendur, jam e marrë,

se kam shpirtin prej poeti,

buzëqeshjen në sy parë,

çuditërisht se nxë as deti

Vargu im ,nuk është frizant,

provokues apo rrufe,

muza rrjedh si stinë e mjaltë,

grimcë-kristali në shpirt-fole

Jam e mëndur, jam e marrë,

se kam shpirtin prej poeti,

muza çel margaritarë ,

kërkon fronin e një mbreti

Flokët si një vjeshtë e artë,

e brishte, si një nimfë liqeni,

mollëz-kuqe, ngjyrë e flaktë,

poete si un nuk gjeni

/QendraPress.com/