Çaste poetike me poetin:-Kastriot FETAHU
VIGJILJE
———————–
Në sheshin e lodhur të bredhit të Vitit të Ri
ato që kanë ndryshuar janë pllakat
dhe një grusht betoni ngjitës i tyre.
Këpucët që shkelin janë të vjetra,
nën shoje qajnë ëndrra të reja.
Në slitën e drerëve
litari ka shtuar disa këputje fijesh.
Plaku i Vitit të Ri, me kapuç të grisur,
ngjyra e bardhë,
zverdhur si borë e harruar ndanë rrugës,
ndërsa e kuqja një kujtim i largët.
Endacaku i vjetshëm, një statujë shenjtori i kërrusur,
me hijen e zvogëluar të çantës së lëmoshës.
Qielli nuk ka lëvizur, vetëm zogjtë ikën larg,
akoma tretet jehona e kambanës të heshtjes së katedrales.
Dritat e ndritshme të Krishtlindjes,
me format marramendëse,
vizatojnë fjalë njerëzish të ngrirë,
me formën e erës së mëngjesit.
Një fëmijë përkëdhel qenin e endacakut,
lodër e munguar, engjëlli i tij.
Ndërsa bora i rebelohet kohës,
pikat e pjerrëta të shiut
lagin kukullat e plakura në vitrina.
