Fryma poetike e së mërkurës me poetin;Imer HYSA

ME VJEN KEQ

—————————

Më vjen keq për lulet, s’kanë mjaftueshëm puthje bletësh

për fustanet e pemëve që grisen pa u bëra nëna,

Keq më vjen për lumenjtë e zënë në leqe

për shtratin e brigjet e përrenjve, përfshirë nga vdekja.

Më vjen keq për bjeshkët, livadhet, shkrepat

për këmborët e bagëtive që s’dhurojnë më tinguj,

Keq më vjen për pyjet pa një këngë bilbili a thëllëze

po aq sa për një hije frasheri pa melodi baritore fyelli.

Më vjen keq për tokën që s’mbarset me drithra

për plugjet që pluhuri i ka mbuluar në hangare,

Keq me vjen për frutat që kalben si hithra

që s’dëgjoj livadheve blegërimën e një deleje manare

Më vjen keq për nipin që lindi matanë detit

dhe jo me gjuhë të nënës filloi klasën e parë,

Keq më vjen për shtëpitë pa zëra fëmijësh

për gjyshërit që s’trgojnë dot qoftë dhe një përrallë.

/www.Qendra Press.com/